We gaan ontbijten,ziet er goed uit,veel geslapen hebben we niet,onze kamer ligt meteen naast de lift,naast ons liggen mensen met kinderen die geen opvoeding hebben gehad,de hele tijd schreeuwen,tot wel 23.00 uur savonds,verschrikkelijk,Kinderen die over de gang rennen,zonder dat ouders er iets van zeggen.......We gaan vroeg ontbijten om 10.00 uur komt onze chauffeur,Deden,geregeld door Lena uit ons eigen dorpje,Zij heeft zelf in Bandung gewoond.Ontbijt ziet er goed uit,in het hotel staan me toch een paar mooie orchideen!!!Prachtig.Deden is een leuke rustige man.Helaas spreekt hij niet veel Engels,dus alles gaat met handen en voeten,maar het gaat prima,we hebben meteen een klik met hem.We gaan eerst naar het graf van opa,Ereveld Pandu.Na een beetje een moeizame weg zijn we er,alleen zijn er geen bloemenkraampjes,dus weer terug daar komt ineens een kolomme met politiewagen met sirenes aan,een hele stoet die ook richting Pandu gaat!We vinden na een paar straten rond te zijn gereden wat bloemenkraampjes,gelijk staan ze allemaal om ons heen,we kopen een bloemetje met orchideen erbij.Dan weer terug,ze laten ons niet meer door,we moeten gaan lopen,niet dat we dat erg vinden maar er staan me toch wat lugubere types,Deden zegt dat we de tassen goed in de gaten moeten houden.We komen aan bij de poort,de kolomme die aan ons voorbij kwam staat voor de poort,maar moeten er niet naar binnen,het zijn allemaal Chinezen,ze hebben een begrafenis,ze maken plaats voor ons,nadat we aanbellen(je komt hier niet zomaar binnen)wachten we totdat er iemand op een brommertje komt aanrijden.We zeggen dat we voor familie komen en de man spreekt ons in Nederlands aan,ik zeg hem dat ik ongeveer weet waar het is maar niet precies,jij vraagt de naam en rijd weer weg nadat hij ons binnen laat,Deden wil buiten blijven staan,maar we vragen of hij mee wil,hij glimlacht en loopt met ons mee.Hij raakt in gesprek met een man die met ons meeloopt,waarschijnlijk wist hij van deze plaats helemaal niets af.We maken ondertussen fotos en lopen rustig over de plaats heen,dit is heel indrukwekkend,emotioneel,maar ook heel vredig om hier te lopen,het is er zo mooi onderhouden,de man op het brommertje komt ons tegenmoet met een lijst,er staan 4 Krijgsman in de lijst,we weten de geboortedatum,16-07-1910.Zijn sterfdag 06-03-1942.Hij wijst ons aan waar het is,we lopen er rustig naar toe en maken ook hier weer fotos,heel raar,heb mijn opa niet gekend,maar toch doet dit iets met je,zo bijzonder om hier aanwezig te zijn,misschien wel de laatste keer dat ik er ben??????Ik weet dat vooral Sven,maar ook Jasmin hier graag ook naar toe willen om dit eens te zien,dus wie weet,ze zeggen 3 x is scheepsrecht,wie weet.We gaan even in t theehuisje zitten en raken in gesprek met de man die alles regelt daar,we vragen van alles,vooral Deden is erg onder de indruk en vraagt van alles aan de man,Ik vraag hoeveel mensen er liggen en krijg als antwoord 4000,pffffff,er liggen ook heel veel kindertjes........er zijn verschillende kruisen,we laten ons uitleggen welke de katholieken zijn en welke de moslims.We geven de man wat geld en vullen onze naam in,daar moet je je naam invullen en wie je komt bezoeken.Dan lopen we nog wat over het ereveld heen en bekijken van alles.Zo rustig hier,mijn opa was Brigadier Inf.bij de KNIL.Oke nu naar het huis op zoek,spannend het is vlakbij zegt Deden,we komen er aan en wat we eigenlijk al een beetje vernoed hadden het ligt wr helemaal onderkomen bij en is weer afgesloten,ernaast ligt een tankstation,waarvan een man komt en heel hard aan het hek begint te rammelen en te roepen,ik vraag woont er dan nog iemand,hij zegt van wel,maar ik geloof hem niet en zeg op een gege en moment dat hij moet ophouden hij maakt zo een kabaal,we blijven er even staan en kijken een beetje rond,wat jammer nu,ik had zo gehoopt er even rondom te kunnen lopen en van de binnenkant of achterom te kunnen kijken,maar helaas.Maar wel bijzonder om dit samen met Hans te kunnen zien .Daarna willen we even niets doen,we vragen Deden om ergens even n hapje te gaan eten en wat te drinken.Hij neemt ons mee naar een mooie lokatie.waar we van alles op de tafel krijgen gezet,maar wat veel,dat krijgen we nooit op,Deden wil,ergens anders gaan zitten,maar we vragen hem ons te vergezellen en samen te eten,we zeggen dat alles wat over is hij maar mee moet nemen,maar dat kan niet zegt hij,is te warm als het in de auto blijft liggen en dan begrijpen we dat we alleen maar hoeven te betalen wat we eten.Daarna rijden we naar Tangkuban Parahu.De beroemde vulkaan in Bandung.Ik was er al eens geweest maar wel mooi om nog eens te gaan,de vorige keer waren we er niet lang,we hebben er een flink stuk samen met Deden gewandeld,natuurlijk kwamen ze weer van alle kanten met hun koopwaren aangelopen,maar we hebben niets gekocht.Dan werden we weer van alle kanten gevraagd of ze met ons op de foto mochten......We hebben zeker 1 uur gewandeld naar boven.Deden vond het wel leuk.Daarna zijn we naar t hotel terug gegaan en vroegen we of Deden savonds terug wilde komen en met ons naar Braga wilde gaan voor 1 of 2 uurtjes,dat vond hij goed.We hebben er 2 pilsjes gedronken,Deden dronk met ons een pilsje mee,hij vond het wel gezellig,er was een live bandje,in de hele straat kon je kiezen welke muziek je het leukste vond.Er was ook veel karaoke,dat vinden ze geweldig daar.We vriegen of hij ons misschien naar de trein kon brengen morgenvroeg,dat was goed.De muziek stopt en we besluiten om terug te gaan.Morgen vroeg op om ons avontuur te gaan maken met de trein.Een rit van ong.7 uurtjes.Maar de vorige keer vond ik het een mooie reis.Ben benieuwd wat Hans ervan vind.Deden komt ons om 7 uur ophalen,de trein vertrekt om 8.30 maar we willen op tijd daar zijn.Hij wil ons niet laten betalen uit solidariteit zegt hij,wat lief,hij geeft ons nog wat mee voor Lena.We nemen afscheid van een hel lieve ,aardige man.We kunnen al meteen in de trein gaan,hij zit toch wel vol.We hebben een hele mooie reis gehad en heel veel fotos gemaakt,als je ooit eens naar Indonesie gaat moet je dit echt eens doen,zo mooi.In Yogjakarta aan gekomen op zoek naar een taxi,ze komen op je afrennen,maar we willen even rustig kijken,want ze proberen je teveel te laten betalen,ze beginnen met 100.000 uiteindelijk heb en we er een voor 60.000.We rijden naar het hotel,het is een nieuw hotel,pas geopend,ligt wel ver af,buitenaf,het is ons aangeraden door de Manager van het hotel in Surabaya.Het is een groot gebouw en we hebben het idee dat we er alleen zijn.Er zijn niet zoveel gasten en we voelen ons de koning te rijk,wat een luxe,we hoeven ons maar te bewegen en ze staan naast ons.Er is nog niet alles klaar en dat zie je ook bij verschillende dingen,er is een geweldig mooi buitenzwembad,alleen is er geen licht......,we wilden eigenlijk zwemmen,maar is te donker,en opeens regent het pijpestelen en een onweer........Dan maar naar de kaner even rusten.Savonds gaan we er eten en bestellen een chauffeur voor de dag erna,het eten is heerlijk.De dag erna ijn we naar 2 te pels gaan kijken,wat een belevenis,iedereen wil met ons op de foto,dan lopen er meisjes rond van een school,of we even tijd hebben voor een intervieuw,natuurlijk doen we mee,het is erg warm,we gaan erna nog naar een tempel maar we besluiten om niet de hele dag te plannen met de chauffeur,hij is niet zo aardig en we heb en geen klik met hem,om 17. oouur gaan we terug naar t hotel en lekker bij t zwembad een paar baantjes trekken,het eerste uur hebben we t zwembad voor ons alleen,heerlijk.Savonds zitten we helemaal alleen in de eetzaal,heerlijk gegeten,ze vertellen ons dat t hotel in Juni pas officieel geopend word.Heerlijk wat een rust.Alleen geen alchohol in t hotel....Geen cola,alleen colalight en sprite.Och ja.We gaan alles al weer een beetje inpakken,morgen vliegen we weer naar SB en blijven daar nog 3 dagen en gaan daar nog naar t weeshuis,we vliegen om 15.00 uur,dus we besluiten om smorgens lekker bij t zwembad te verblijven.Heerlijk wat een rust,weer t zwembad voor ons alleen.